Ter gelegenheid van zijn 100ste verjaardag verscheen een nieuwe biografie van Nederlands meest bekende journalist en politicus voor de Eerste Wereldoorlog, Abraham Kuyper (1837-1920). Er wordt wel eens van hem gezegd dat hij honderd hoofden en tweehonderd armen bezat. Het werk dat de gigant van 1,68 m verzette was enorm. Kuyper was staatsman (premier van 1901-1905), theoloog, journalist (20.000 artikels, 17.000 commentaren en tweehonderd boeken), wetenschapper, oprichter van de Vrije Universiteit van Amsterdam, oprichter van de krant De Standaard, medegrondlegger van de Gereformeerde Kerken in Nederland en stichter van de Anti-Revolutionaire Partij (thans CDA). Al dat werk kon hij verwezenlijken dankzij een strikte en op de minuut afgestelde dagindeling. Dat kon hij alleen dankzij de hulp en medewerking van zijn echtgenote —samen hadden ze acht kinderen- en het nodige dienstpersoneel.
Het thans voorliggende en knap geschreven boek van journalist Johan Snel is geen nieuwe biografie —er bestaan een tiental Kuyper-biografieën— maar behandelt een aantal aspecten uit leven en werk van Kuyper, die als minister van Buitenlandse Zaken, de naam minister van Buitenlandse Reizen, opgekleefd kreeg. Snels uitgangspunt is een korte geschreven autobiografie van Kuyper uit 1912, waarin hij de belangrijkste rollen, zijn zeven levens, uit zijn bestaan opsomde: alpinist, reiziger, spreker, wetenschapper, activist, journalist en staatsman. Iedere ‘rol’ vormt een apart hoofdstuk vol anekdotiek in het boek. Kuyper was een fanatiek bergbeklimmer en zijn lange bergwandelingen (vaak een hele zomer lang) had hij nodig om ‘zijn hoofd leeg te maken’.
De Nederlandse premier kende heel wat ‘groten’ uit zijn tijd, en onderhield zijn contacten. Interessant is bijvoorbeeld dat Kuyper in april 1916 tijdens een verblijf in Berlijn, door de Duitse kanselier von Bethmann-Hollweg en diens directe medewerkers discreet gevraagd werd naar zijn mening omtrent de toekomst van België. Kuyper adviseerde toen om het land op te splitsen in twee delen, Vlaanderen en Wallonië maar verbonden via een gemeenschappelijk monarch. Hij stond een personele unie voor naar het voorbeeld van de Donaumonarchie. Kuyper kwam heel veel in Brussel en volgde er de politiek decennialang op de voet. Voor de Duitse regering trad hij op als een geheim adviseur.
Het boek biedt een zeer levendig portret van een imponerend man, die bij ons te weinig gekend is. Met eindnoten, bibliografie en register.