Alledaagse mijmeringen. Een keuze uit de onuitgegeven essays 1953-1956

Twintig jaar na zijn overlijden verschijnt bij uitgeverij Damon een selectie uit de onuitgegeven vroege essays van Cornelis Verhoeven. Toen Cornelis Verhoeven in 2001 stierf, verloor ons taalgebied één van zijn belangrijkste filosofen van de twintigste eeuw.  De eretitel bestond toen nog niet, maar Verhoeven was zonder meer ‘Denker des Vaderlands’. Tot zijn belangrijkste werken behoren onder meer Rondom de leegte (1965), Het grote gebeuren (1966) en Inleiding tot de verwondering (1967).  Ook vertaalde hij  werk van klassieke auteurs als Seneca, Heraclitus en Plato. Ook stilistisch en literair is zijn werk van hoge kwaliteit. Hij ontving dan ook terecht de P.C. Hooft-prijs 1978, dat jaar bestemd voor beschouwend proza. De gebundelde stukjes in Alledaagse mijmeringen vormen een aanloop naar zijn hoofdwerken. De onderwerpen die hij kiest zijn meestal eenvoudig: snoepen voor de honger; properheid; ketterij; snuffelen; boeken hebben… Die keuze is meteen al karakteristiek voor het denken van Verhoeven: ruimte creëren waarin het gewone waardevol kan worden; geduldig stilstaan bij de werkelijkheid en zo de dingen anders benaderen. Verwondering is dan ook het kernwoord in de titel van één van zijn grote werken. De bundel essays werd bezorgd, ingeleid en geannoteerd door Jacques De Visscher en Jean-Pierre Monsieur en bevat ook een bijdrage van zoon Daan Verhoeven. Jammer dat niet vermeld wordt waarom juist déze essays geselecteerd werden uit de tweehonderd beschikbare. Maar dat belet niet dat deze bundel een mooie kennismaking biedt met het werk van een belangrijk denker. Hopelijk draagt het bij tot een hernieuwde belangstelling voor een filosoof wiens denken ook vandaag nog betekenis heeft.