Weg van de stad, weg van de drukte, weg van allerhande verplichtingen die het sociale verkeer in een metropool met zich meebrengt: geliefden Rivka en Esse kiezen ervoor zich in het (fictieve) dorpje Onderweer in Noord-Nederland terug te trekken om – zoals het tegenwoordig vaak heet in de sloganeske taal van therapeuten en andere goeroes van het welzijn – te herbronnen. Rivka, die schrijfster is, kampt met een writer’s block om u tegen te zeggen en hoopt daar inspiratie op te doen voor een nieuwe roman. Haar geliefde Esse, ex-topsporter en hobbyfotograaf, is aangesteld als hoofd van de basketbal-jeugdopleiding in de nabijgelegen provinciestad. Nina Polak neemt ruim de tijd om de relatie van Rivka en Esse in kaart te brengen. In een bewust heel summier gehouden proloog laat ze de lezer al meteen aanvoelen dat een en ander fout zal lopen: Rivka leeft teruggetrokken op een appartementje en gaat gebukt onder een gevoel van spijt, omdat ze nu eenmaal mist wat er ooit is geweest, ‘ze dacht aan de hond, zijn adem een wolk, in een dampend veld, tollend van pret, en daarmee, wist ze, was Esse dichtbij met haar geur en haar huid en al dat zinnelijke, onmisbare, verlorene.’ (p. 10) Over het verdroomde buitenleven pakken zich voor Rivka en Esse snel dreigende wolken samen: hun rust wordt verstoord door wandelaars die het Pieterpad (voor Vlaamse en Nederlandse lezers nu wel heel bekend geworden door de documentaire van A. Hauben) afstappen, er zijn de in brutaliteit steeds ergere vormen aannemende pesterijen van omwonenden die het niet kunnen hebben dat lesbische vrouwen er samen leven, er is de toenemende impact op hun leven van psychologe Eva Alta, die bekend is geworden door haar tv-optredens en haar zelfhulpboeken… Rivka voelt zich fysiek aangetrokken door Alta (er zijn de tintelingen die ze bij zowat elke ontmoeting met haar voelt in de onderbuik), maar het is Esse zelf die zal kiezen voor Alta. ‘Buitenleven’ is, naast een roman over de antithese tussen stad en platteland (mooi hier hoe Nina Polak met het personage van Sibolt de tegengestelde beweging introduceert – hij zal uiteindelijk kiezen voor de stad) ook een roman over jaloersheid die onderlinge relaties bezwaart. Nina Polak houdt de touwtjes van haar verhaal strak in handen. Lijkt de verwoording soms wat ongelukkig (‘ze droogde de tranen die haar ontglipt waren’), de opbouw en de directe benadering van de psychologische drijfveren van haar personages maken van ‘Buitenleven’ een stevige brok literatuur.