Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
La Grande Bleue. Schilders van de Méditerranée Fred Leeman en Arne van Lienden 04/12/2023
Suster Bertken Frans Willem Verbaas 04/12/2023
Geschiedenis van Twente (1528-1870). Van oorlogsgebied tot industrieel centrum Cor Trompetter 04/12/2023
De man met de witte tulband. Roestam de Mammeluk, de oosterse bediende van Napoleon Jos Gabriëls 04/12/2023
De ontdekking van Insulinde. Op reis in Nederlands-Indië in de negentiende eeuw Rick Honings 04/12/2023
De vrouwen van Rembrandt. Saskia, Geertje, Hendrickje Jeroen Giltaij 04/12/2023
Wet en Rechtvaardigheid. Vertaald, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Maarten Klink. Nawoord door Ernst Hirsch Ballin Cicero 04/12/2023
Dieric Bouts. Beeldenmaker Peter Carpreau (red.) 04/12/2023
De achterblijvers. Het hof na de vlucht van Wilhelmina, 1940-1945 Flip Maarschalkerweerd 04/12/2023
De verliezers. Straf en heropvoeding in kamp Vught, 1944-1949 Marijke Verduijn 04/12/2023
The Academia Belgica in Rome. Building for the Arts & Sciences in the Eternal City Charles Bossu and Sabine van Sprang (ed.) 28/11/2023
Hilma Af Klint en haar salon op vrijdagavond (vert. Janine van der Kooij) Sofia Lundberg, Alyson Richman & M.J. Rose 28/11/2023
Mag de sirene aan? Aart Hoekman 28/11/2023
De portretschilder. Frans Hals en zijn wereld Steven Nadler 28/11/2023
Op reis in de Middeleeuwen. De wereld door de ogen van pelgrims, handelaren en spionnen Anthony Bale 28/11/2023
Verlicht en vilein. Een biografie van achttiende-eeuws Nederland Marleen de Vries 28/11/2023
De Hartenkoningin. Het leven van Elizabeth Stuart (vert. Ron Ruiter en Robert Vernooy) Nadine Akkerman 28/11/2023
De aanval op het Westen. Hoe we onze waarden wapenen tegen de waanzin Douglas Murray 28/11/2023
De oudheid in kleur. Hoe antieke standbeelden er echt uitzagen Vinzenz Brinkmann, Ulrike Koch-Brinkmann & Sam Cleymans 28/11/2023
Cynthia. Een Romeinse romance. Vertaald, ingeleid en toegelicht door Paul Claes Propertius 28/11/2023
12345678910...Laatste

Troje is nooit veroverd! Trojaanse redevoering - Or. 11 (vert. Floris Overduin)

Dio Chrysostomus
Troje is nooit veroverd! Trojaanse redevoering - Or. 11 (vert. Floris Overduin)
Damon, 2023, 145 blz., EUR 18,90
ISBN: 9789463403443

De positie van Homeros binnen de antieke cultuur had eeuwenlang Olympische allures. Dichters van het epische genre bleven zich aan hem spiegelen, filosofen als Xenofanes en Plato bekritiseerden hem wegens zijn godsbeeld of de discutabele positie van de poëzie binnen de paideia en de polis, anderen verdedigden de dichter dan weer met een allegorische lezing van zijn werk. Een heel bijzondere vorm van Homeroskritiek werd beoefend door literatoren die de oudste dichter corrigeerden bij wijze van literair spel, dat eigenlijk een uiting was van hun bewondering voor Homeros. Dat fenomeen situeert zich in de eerste eeuw n.C. wanneer in een Romeinse context Griekse schrijvers hun Griekse identiteit willen accentueren door Homeros als referentiepunt te nemen. Onder hen bekleedt Dio Chrysostomos (niet te verwarren met de kerkvader uit de vierde eeuw) een opvallende plaats. Dio was filosoof met vooral cynische en in mindere mate stoïcijnse trekken, maar hij maakte vooral carrière als redenaar binnen de bloeiende voordrachtcultuur van zijn dagen. Hij trad tijdens zijn vele reizen op in alle hoeken van het Imperium en bij die performances behandelde hij themata uit alle domeinen van de antieke cultuur. In zijn ‘Trojaanse redevoering’ bekritiseert hij Homeros op een spitse en onderhoudende wijze door te wijzen op Homeros’ foutieve voorstellingen. Want Helena was helemaal niet geschaakt, de expeditie van de Grieken was iets onbeduidends, het houten paard was een tribuut dat de Grieken moesten betalen, en de Trojanen waren eigenlijk de winnaars die met o.m. Aeneas hun rijk tot in Italië konden uitbreiden. Ofwel wijst Dio op wat Homeros zoal verzwijgt: ‘[Maar kijk nu eens hoe belachelijk het is…] dat de dichter, hoewel hij zich had voorgenomen om de Trojaanse Oorlog te vertellen, de mooiste en grootste gebeurtenissen maar laat zitten en zelfs niet de inname van de stad beschrijft.’ (par. 127) Het literaire spel dat Dio speelt is uiteraard het best te smaken door wie Homeros effectief heeft gelezen, maar de vertaler opent met instructieve en relevante annotaties de deur naar Dio’s fantasierijke kronkels. De vertaling zelf is trouwens van die aard dat zij ook lezers die niet met Homeros vertrouwd zijn, al snel boeit door de retorische tournures van Dio in een adequate stijl en vol gevoel weer te geven. Een tekst als deze viel ooit, met vele andere, tussen de plooien van de (Griekse) literatuur en bleef er bestoft liggen. Overduin redt als wetenschapper en vertaler een radde tong als Dio van de vergetelheid. Tot leesplezier van wie Homeros eens vanuit een vermakelijk standpunt wil benaderen.

[Patrick Lateur - 13/03/2023]