Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Erich Heckel in Vlaanderen Lieven Van Den Abeele 04/11/2024
Kwaidan. Japanse spookverhalen (vert. uit het Engels Barbara de Lange; naw. Jannie Regnerus) Lafcadio Hearn 04/11/2024
Oidipous en Antigone. Drie tragedies. Vertaald en toegelicht door Patrick Lateur Sofokles 04/11/2024
Chefs-d’oeuvre de la Galerie Borghèse Francesca Cappelletti en Pierre Curie ( red.) 04/11/2024
Jood. De vergeten geschiedenis van een beladen woord Ewoud Sanders 04/11/2024
Fenomenale vrouwen in de beeldhouwkunst Rebecca Morrill (hoofdredacteur) 04/11/2024
Dirk Braeckman – Léon Spilliaert Thijs De Raedt en Steven Humblet 31/10/2024
Jacopo Bassano. Renaissance Painter of Venetian Country Life Kirisi Eskelinen, Kersti Tainio en Ira Westergård (red.) 31/10/2024
James Ensor. Stoutste Dromen. Het impressionisme voorbij Herwig Todts (red.) 31/10/2024
Onze dagelijkse oorlog Andrej Koerkov 31/10/2024
Sprookjes. Dramoletten (vert.Ard Posthuma) Robert Walser 31/10/2024
Een zoon van Amerika (vert. Eefje Bosch en Manik Sarkar) James Baldwin 31/10/2024
Moord in de Goelag. Leven en dood van Aleksej Navalny John Sweeney 31/10/2024
Wraak op het verzet Ad van Liempt 31/10/2024
De strijd om de macht. Mijn leven in de Wetstraat Johny Vansevenant 31/10/2024
Jheronimus Bosch en de Lieve-Vrouwe-broederschapskapel. De schildersfamilie Van Aken in ‘s-Hertogenbosch Loes Scholten 31/10/2024
Rust, reinheid en regelmaat. Wijsheid van vroeger voor het leven van nu Wilma de Rek 31/10/2024
Hoofd vol klanken. Verhalen uit de wereld van de muziek Annemarie Peeters en Emilie Lauwers 31/10/2024
Tijdelijke helden W.H. Auden 24/10/2024
Emile Claus. Prins van het luminisme Johan De Smet 24/10/2024
12345678910...Laatste

Een week

Jeroen Theunissen
Een week
De Bezige Bij, 2024, 239 blz., EUR 21,99
ISBN: 9789403106526

De heel beknopt gehouden openingsscène van de roman ‘Een week’ beschrijft hoe de 62-jarige Liz, omringd door haar geliefde Sue, haar zoon Dorian en diens vrouw, de schrijver Filip, haar jeugdvriendin Anke, haar moeder Marthe en de hond Barry van dokter Vereecken, ‘droogstoppel met een drupneus’, de prik krijgt toegediend die haar vraag om euthanasie moet waarmaken. Liz neemt het heft in handen, ‘ik zak al weg, maar leef nog.‘ Met de zin ‘ik sta op’ vangt dan een terugblik aan, die aanvangt de dag van haar ‘overlijden’, vrijdag 25 augustus, en vanuit de retrograde waaruit Jeroen Theunissen zijn roman heeft opgebouwd, terugkeert tot zaterdag 19 augustus, een week dus om precies ten zijn. Een mooie en gedurfde optie alleszins van de kant van de auteur om het leven van zijn hoofdfiguur in kaart te brengen, net als de stilistische uitwerking ervan: Theunissen laat de stroom aan gesprekken en gedachtegangen die Liz en de anderen bezighouden, op een overrompelende manier  op de lezer afkomen, met de steeds weer terugkerende wending ‘zegt ze’, ‘zegt hij’, zonder dat daarbij aanhalingstekens worden gebruikt. Het geeft de tekst een kracht mee dat van binnenuit lijkt te komen en de lezer hoe dan ook uitnodigt mee te denken en mee te voelen met de personages. Vooral aan de relatie met Suz wordt veel aandacht besteed: hoe het huwelijk van Liz met Bobbie, haar prof nota bene aan de universiteit, eigenlijk al van in het begin fout is gelopen, hoe Liz daarna Suz heeft ontmoet (‘met jou, zeg ik, had ik even het gevoel dat ik wel echt leefde, intens leefde, heel even’, en hoe ook hier hun relatie sterk onder druk kwam te staan. In wezen gaat het boek ‘Een week’ over relaties, telkens weer over relaties: de vriendschap van Liz met jeugdvriendin Anke, toen alles nog mogelijk leek, de stroeve relatie met haar vader, die pas als Liz wat ouder is de waarheid vertelt over Marthe, haar biologische moeder, de manier waarop Liz omgaat met haar zoon Dorian en diens vriendin  ‘Dingske’ (pas met de dood voor ogen zal Liz de naam van het meisje ook effectief uitspreken). In de marge van deze verbintenissen heeft Theunissen het dan nog over de buurman Kris die dagelijks een pak bloemen uit eigen tuin komt afleveren, en over Filip, een schrijver die worstelt met een writer’s block (‘Ik zit vast in het boek. Het is zo’n zin loze bezigheid. En ik zie het niet meer. We leven hier verdomme in de tijd van de totale waanzin, en hoe kun je dan doen alsof er niets aan de hand is en snel een romannetje schrijven? (…) Weet je wel dat die lui alles kapot gaan maken, alles, alles. Groenlandse ijskappen. Amazonewoud. Kuststroken. Al wat mooi en ongerept was. En ze gaan er geld mee verdienen, massa’s geld, tonnen geld. En de ellende die het zal geven, het is onbegrijpelijk obsceen. En ik ben mijn verbeelding kwijt.’ (p. 160-161) Of hoe het engagement van Jeroen Theunissen ook hier, in een roman over liefde en vriendschap, komt meespelen. ‘Een week’ overtuigt in zijn veelzijdigheid inzake thematiek en in de aanpak die het geheel zoveel meer allure geeft dan een rechttoe rechtaan verteld verhaal. 

[Jooris van Hulle - 07/07/2024]