Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Schaaknovelle (vert. Ria van Hengel) Stefan Zweig 15/10/2024
Theodor Sanders 1847-1927. De vergeten compagnon van Berlage Arjan den Boer 14/10/2024
Sporen van Drie Oktober. Tastbare herinneringen van beleg en ontzet van Leiden Ruurd Kok 14/10/2024
De heks van Gottem. Het waargebeurde verhaal van Tanneke Sconyncx verteld door haar afstammeling van de elfde generatie Frederic Vermeulen 14/10/2024
Heksen. Een wereldgeschiedenis in dertien heksenprocessen, van de middeleeuwen tot nu. (vert. Gretske de Haan en Marieke van Muijden) Marion Gibson 14/10/2024
De moord op Julius Caesar. Een reconstructie (vert. Roelof Posthuma) Barry Strauss 14/10/2024
‘Ik heet Lies!’ De vergeten geschiedenis van de Hollandkinder Jeroen Terlingen 14/10/2024
In de schaduwen van de toekomst. Essays over expressionistische films Dorian d’Oliveira 14/10/2024
Margaretha van Parma. Keizersdochter tussen macht en imago Katrien Lichtert (red.) 14/10/2024
Perspectieven. Roman (vert. Liesbeth van Nes) Laurent Binet 14/10/2024
Sontag. Haar leven en werk (vert. Lidwien Biekmann en Koos Mebius) Benjamin Moser 14/10/2024
Nationalisme. Een wereldgeschiedenis Eric Storm 14/10/2024
Eindspel 1944. Hoe Stalin de oorlog won Jonathan Dimbleby 14/10/2024
Het is een cadeautje. Boekhandelsverhalen R. Dahl e.a. 14/10/2024
Van Bohemen. Spraakmakende verhalen van tien generaties boeren (1558-2024) Igo & Petra van Bohemen 14/10/2024
Jopie Huisman. Schilder van het mededogen Eelke Lok 14/10/2024
Speelbal van de goden (vert. Paul van den Hout) Stephen Fry 30/09/2024
Licht van mijn ogen. Moederschap in de middeleeuwen María Jesús Fuente 30/09/2024
Lou Salomé, een vrijgevochten vrouw Jacob Slavenburg 30/09/2024
Justinianus. Keizer, soldaat, heilige (vert. Arian Verheij) Peter Sarris 30/09/2024
12345678910...Laatste

Bechamel Mucho

Dimitri Verhulst
Bechamel Mucho
Atlas Contact, 2024, 176 blz., EUR 22,99
ISBN: 9789025476038

Na een poging kaas op basis van moedermelk te commercialiseren, is Alex failliet verklaard, is zijn huis verkocht en is hij gescheiden van zijn vrouw. Dakloos met loonbeslag zoekt hij een job en vindt deze als animator in een clubhotel op Mallorca. De verantwoordelijke voor de animatie denkt met een rijpere medewerker te scoren. Dit is ook het geval. Na de drie weken opleiding komen de eerste gasten toe. Gedurende zijn eerste werkjaar (tot eind september) kent Alex diverse vrouwen: de weduwe Elma, Clarice en haar tachtigjarige moeder, de zangers Cailin Brady, Mariska en haar verdronken peuter, de gescheiden Gerda, Ilona, de stewardess etc. Met deze of gene is de relatie al (seksueel) intenser.
Alex komt immers niet voor als een natuurlijke animator. Clarice ziet ‘Een gewone man, en hier niet op zijn plaats. De vrolijkheid waarmee hij iedereen plezierde leek hem niet te passen. Hij speelde dit gemakkelijk geluk. En hij speelde zo goed en afgemeten dat hij de mensenkenner nog niet wou laten opmerken dát hij speelde. Hij was geen geboren entertainer, dat zag ze meteen. Bovendien was hij te oud om animator te zijn. Hoe oud zou hij zijn geweest? Vijfenveertig? Ouder? Dat was toch geen leeftijd om in een korte broek de clown uit te hangen aan de kruisboogstand!’ (p.21)
De auteur gebruikt dit kader om in zijn typische satirische stijl kritiek te spuien op de consumptiemaatschappij die in dergelijke hotels de mensen enkele weken goedkoop vertier biedt. Jonge alleenstaande moeders ‘verpozen met televisieprogramma’s waarin paren blind aan elkaar worden gekoppeld, onbekende schatten op zolder worden verkocht, dierentuindieren worden gevoederd met een papfles, en waarin beroemde homo’s kledingadvies geven aan mensen met een kleerkast vol upgrades van een keukenschort.’ (p.50) Creatief, fantasierijk proza. Met een scherpe pen creëert de auteur karikaturale personages en situaties. Expressief en expliciet taalgebruik, opsommingen, overdrijvingen met als uitsmijter een  ‘Onepisch vers’, een associatief gedicht van 17 pagina’s beginnend met ‘hier is niks aan ’t handje / aan ’t handje is er niks / dus doe maar verder / met niksdoen / niets wilds in ’t wilde westen / je kan hier lekker vrijen’ (p.157) enzovoort. Het geeft de sfeer van de roman goed weer.

[Stefaan Pennynck - 02/09/2024]