Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
De wapenstok en het kruis. De cynische symbiose tussen Poetin en de Russische kerk Lucy Ash 05/05/2025
Heim (vert. Lies Lavrijsen) Caroline De Mulder 05/05/2025
De verdwijningen van Londres 38. Over Pinochet in Engeland en een nazi in Patagonië Philippe Sands 05/05/2025
Het bos en de rivier. Over Anselm Kiefer en zijn kunst Karl Ove Knausgård 05/05/2025
Het krijtstrepen verzet en de broers Van Hall, 1943-1945 Willem de Bell 05/05/2025
Nieuwgriekse geschiedenis. De Griekse wereld van de late middeleeuwen tot vandaag Pieter Borghart 05/05/2025
Een nieuwe omgang met comfort. Innovaties in verwarming en ventilatie, 1840-1920 Natasja Hogen 05/05/2025
Uit eten in Amsterdam. Vier eeuwen culinaire cultuurgeschiedenis Maarten Hell en Charlotte Kleyn 05/05/2025
De Ware Vrijheid. De levens van Johan en Cornelis de Witt Luc Panhuysen 05/05/2025
Het verdriet van Elisabeth van Culemborg. Bloei en ondergang van een adellijke dynastie, 1400-1555 Wijnand W. Mijnhardt 05/05/2025
Ooggetuigen van de bevrijding, september 1944-mei 1945 Bram de Graaf 05/05/2025
Een einde en een begin. Hoe de zomer van ’45 de wereld veranderde Oliver Hilmes 05/05/2025
De brug met drie bogen (vert. Henne van der Kooy) Ismail Kadare 05/05/2025
Verzetsvrouwen. Een onderbelichte geschiedenis Agnes Cremers en Mark Bergsma 05/05/2025
De schrijfster en de nachtegaal. Briefwisseling 1839-1849 (vert. Rosalien van Witsen) George Sand & Pauline Viardot 05/05/2025
Hannibal & Gideon Maarten Inghels 05/05/2025
Voortschrijdend inzicht. Beschouwingen (vert. Ronald Vlek) Julian Barnes 05/05/2025
Wildeman. Het leven van Paul Gauguin Sue Prideaux 05/05/2025
Grace (vert. Lidwien Biekmann en Tjadine Stheeman) Paul Lynch 05/05/2025
De Damiaanhoeve Chris De Stoop 05/05/2025
12345678910...Laatste

Decem

Anne Provoost
Decem
Querido, 2024, 74 blz., EUR 20,00
ISBN: 9789025317836

‘Ongelegenheidsgedichten voorn asielverstrekkers’: zo luidt de ondertitel bij ‘Decem’ van Anne Provoost. Een directe vingerwijzing meteen voor de toon en de aanpak van de dichter: in haar verzen kiest Provoost zonder omwegen de kant van de vluchtelingen die asiel vragen in het land waar ze zijn aangekomen, maar daarbij op muren van onverzettelijke ambtenarij botsen en vaak, al te vaak hun aanvraag afgewezen zien. In tien stadia, voorafgegaan door een nulde nummer (‘nullus’), brengt Provoost met veel empathie het proces in kaart waar een man, die de tocht over zee heeft overleefd, doorheen moet om het verlies van zijn vrouw (‘vissers legden haar /  al in haar inheemse graf’)  en (ongeboren) kind te verwerken en ondertussen moet wachten en blijven wachten op het al of niet goedkeuren van zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning. In ‘Nullus’ staat de ramp centraal, ‘we komen in snelstromend water het roer breekt de wil van het vaartuig’. Met telkens boven iedere stap die verder wordt gezet een korte, in zijn ambtelijke taal neergezette introductietekst (ook typografisch duidelijk onderscheiden van de gedichten zelf) volgt dan van ‘unus’ tot ‘decem’ het relaas van de psychologische ontreddering van de man die achter het lyrische ik in de bundel schuilgaat. Het levert krachtige gedichten op, waarin directe allusies op de feiten vermengd worden met een beeldenarsenaal dat verder reikt dan de voor de hand liggende werkelijkheid. Uit ‘unus’: ‘mijn menselijke pasvorm verzakte / ik draaide en draaide /  als een kompas dat / op tilt slaat boven een aardpool / over eeuwig de vraag: / spoelt wat niet aanspoelt terug?’ (p. 21)  In het veelvoud van verhalen die anderen doen (‘iedereen heeft hier een fictief narratief ‘ – p. 51) zoekt de ik zichzelf terug, ‘we laten vage sporen achter / als bloemgeesten met druppelirrigatie / of slakken met een schelp als een farce’ – p. 50). Gaandeweg wordt een mogelijke opening geforceerd naar een leefbare wereld, zoals gesuggereerd wordt in het slotgedicht ‘decem’: ‘ik noem weer haar naam / en ik blijk te bestaan, of tenminste, mijn lichtgedachten gaan aan’ (p. 73).   ‘want de toekomst zal blijken / en het onderzoek loopt // maar ik hoor als ik eerlijk ben / altijd nog stemmen op zee’ (p. 74)
Mede door de afgemeten beeldspraak overstijgt de bundel ‘Decem’ de voor de hand liggende benadering van de vluchtelingenproblematiek. Anne Provoost raakt een gevoelige snaar bij de lezer, maar weet door haar eigenzinnige aanpak een eigen toon en sfeer te creëren die de gedichten ook als taalcreatie een persoonlijk signatuur meegeven.

[Jooris van Hulle - 25/11/2024]