Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Ontketend Boris Johnson 26/12/2024
Otto en Adya van Rees. Pioniers binnen de avant-garde Irène Lesparre 26/12/2024
Mechelen, 1940-1945. Biografie van een stad in oorlog Geert Clerbout en An Rydant 26/12/2024
De Psalmen van de Vroege Kerk vertaald uit de Septuaginta NN 26/12/2024
Nieuwe Testament met Joodse toelichtingen Amy-Jill Levine en Marc Zvi Brettler (red.) 26/12/2024
Stalingrad Vasili Grossman 26/12/2024
Geduld met God. Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven. Jubileumeditie Tomáš Halík 26/12/2024
Revolutiekoorts. Onrust en oproer in november 1918 Wouter Linmans 26/12/2024
Geef me de ruimte. Het eigenzinnige leven van Thea Beckman Vivian de Gier 26/12/2024
Wolf Lara Taveirne 26/12/2024
Verdraaid verleden. De zwarte bladzijden uit een familiealbum Joop Boelens 26/12/2024
Heilige woorden: een rondleiding door de geschriften van het Nieuwe Testament en het vroege christendom Danie͏̈l De Waele 15/12/2024
De engel van het verdwijnen. Roman (vert. Roel Schuyt) Slobodan Snajder 15/12/2024
Geweld. Een geschiedenis van het moderne Europa Maarten van Alstein 15/12/2024
De Bijbel. Een wereldgeschiedenis (vert. Mario Molegraaf) Bruce Gordon 15/12/2024
De terreur van het optimisme. Manon Roland en de Franse Revolutie Jelle Dehaen 15/12/2024
Alexander aan het einde van de wereld. De vergeten laatste jaren van Alexander de Grote (vert. Maarten van der Werf en Huub Stegeman) Rachel Kousser 15/12/2024
Achter de Muur. Oost-Duitsland, 1949-1990 Katja Hoyer 15/12/2024
Instagrammable. Kunst, beeld en sociale media Koenraad Jonckheere 15/12/2024
Spreken of breken Marlies van Bouwel 15/12/2024
12345678910...Laatste

Decem

Anne Provoost
Decem
Querido, 2024, 74 blz., EUR 20,00
ISBN: 9789025317836

‘Ongelegenheidsgedichten voorn asielverstrekkers’: zo luidt de ondertitel bij ‘Decem’ van Anne Provoost. Een directe vingerwijzing meteen voor de toon en de aanpak van de dichter: in haar verzen kiest Provoost zonder omwegen de kant van de vluchtelingen die asiel vragen in het land waar ze zijn aangekomen, maar daarbij op muren van onverzettelijke ambtenarij botsen en vaak, al te vaak hun aanvraag afgewezen zien. In tien stadia, voorafgegaan door een nulde nummer (‘nullus’), brengt Provoost met veel empathie het proces in kaart waar een man, die de tocht over zee heeft overleefd, doorheen moet om het verlies van zijn vrouw (‘vissers legden haar /  al in haar inheemse graf’)  en (ongeboren) kind te verwerken en ondertussen moet wachten en blijven wachten op het al of niet goedkeuren van zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning. In ‘Nullus’ staat de ramp centraal, ‘we komen in snelstromend water het roer breekt de wil van het vaartuig’. Met telkens boven iedere stap die verder wordt gezet een korte, in zijn ambtelijke taal neergezette introductietekst (ook typografisch duidelijk onderscheiden van de gedichten zelf) volgt dan van ‘unus’ tot ‘decem’ het relaas van de psychologische ontreddering van de man die achter het lyrische ik in de bundel schuilgaat. Het levert krachtige gedichten op, waarin directe allusies op de feiten vermengd worden met een beeldenarsenaal dat verder reikt dan de voor de hand liggende werkelijkheid. Uit ‘unus’: ‘mijn menselijke pasvorm verzakte / ik draaide en draaide /  als een kompas dat / op tilt slaat boven een aardpool / over eeuwig de vraag: / spoelt wat niet aanspoelt terug?’ (p. 21)  In het veelvoud van verhalen die anderen doen (‘iedereen heeft hier een fictief narratief ‘ – p. 51) zoekt de ik zichzelf terug, ‘we laten vage sporen achter / als bloemgeesten met druppelirrigatie / of slakken met een schelp als een farce’ – p. 50). Gaandeweg wordt een mogelijke opening geforceerd naar een leefbare wereld, zoals gesuggereerd wordt in het slotgedicht ‘decem’: ‘ik noem weer haar naam / en ik blijk te bestaan, of tenminste, mijn lichtgedachten gaan aan’ (p. 73).   ‘want de toekomst zal blijken / en het onderzoek loopt // maar ik hoor als ik eerlijk ben / altijd nog stemmen op zee’ (p. 74)
Mede door de afgemeten beeldspraak overstijgt de bundel ‘Decem’ de voor de hand liggende benadering van de vluchtelingenproblematiek. Anne Provoost raakt een gevoelige snaar bij de lezer, maar weet door haar eigenzinnige aanpak een eigen toon en sfeer te creëren die de gedichten ook als taalcreatie een persoonlijk signatuur meegeven.

[Jooris van Hulle - 25/11/2024]