Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.
In mei 2015 vond op de Oosteroever in Oostende het project ‘De zeekaravaan’ plaats, waarbij theaterproducties gebracht werden op het voormalig oosterstaketsel en in leegstaande fabriekspanden. Die zouden plaats moeten maken voor den bouw van appartementen op de site. Voor zijn kortverhaal ‘Marefrima’ keert Stefaan Pennynck terug naar het evenement om herinneringen op te halen aan wat eertijds het kloppende hart was van de Oostendse zeevisserij en alles wat ermee te maken had. Hoofdfiguur in het verhaal is Rino, die met zijn zoontje Jules deelneemt aan de ‘zeekaravaan’. Op hun tocht passeren ze het ‘Marefrima’-gebouw, ooit de plaats waar de firma van Rino’s vader was gevestigd, maar nu een desolate en verlaten plek waar alleen nog vergeten visbakken en Sint-Jacobsschelpen herinneren aan de tijd van weleer. Voor Rino komt de confrontatie wel hard aan: hoe zijn vader de eenzame strijd die hij voerde tegen de projectontwikkelaars die een exclusieve woonzone wilden creëren, heeft verloren en er fysiek onderdoor is gegaan. Aan dit thema verbindt Pennynck dan verder de liefde tussen Rino en Cindy, die voor korte tijd werkzaam was in de ‘Marefrima’. Hoe sterk ook Rino wordt aangegrepen door de herinneringen, het is hun zoontje Jules die relativerend het laatste woord krijgt en om een ijsje vraagt. Binnen het kader van een (ultra-)kort verhaal, mooi opgelucht met kleurrijke schilderijen van Marieke Janssen, illustreert Stefaan Pennynck hoe kleine familiebedrijven het moeten afleggen tegen de macht van het kapitaal, of zoals de deurwaarder het uitdrukt: ‘ ‘t zijn grote jongens die hier willen komen spelen.’ .
kunsttijdschriftvlaanderen.be gebruikt technische cookies die noodzakelijk zijn voor de werking van de website.