Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
Mozart. De muziek, de mens, de vrijmetselarij David Vergauwen 21/04/2025
Kunst en leven in Rembrandts tijd Birgit Boelens, Paul Mosterd, Elizabeth Nogrady en Arthur R. Wheelock jr. (red.) 21/04/2025
Alexander de Grote. Triomf en tragiek van een veldheer. Vertaald door Julius Roos Quintus Curtius Rufus 21/04/2025
Complete gedichten. Met Latijnse tekst. Ingeleid, vertaald en van aantekeningen voorzien door Ype de Jong Catullus 21/04/2025
Kalendergedichten. Fasti. Vertaald, ingeleid, en van aantekeningen voorzien door Piet Schrijvers Ovidius 21/04/2025
Gedaantewisselingen. Metamorfosen. Vertaald, ingeleid, en van aantekeningen voorzien door Piet Schrijvers Ovidius 21/04/2025
Zingen in het donker Nescio 21/04/2025
De drogreden Jo Claes 21/04/2025
Nederlandse bestuurders tijdens de Tweede Wereldoorlog. Trouw aan volk, vijand en vaderland Susan Scherpenisse, Ingrid van der Vlis, Jan Julia Zurné, Anne Petterson en Wim van Meurs 16/04/2025
Laat alleen rode bloemen bloeien. Wie telt mee in het China van Xi Jinping? Emily Feng 16/04/2025
De man in cel 401. De oorlogsjaren van Simon Willemse John Brosens 16/04/2025
Anselmus Poneli en Perry Pierik De kunst is een gulzig monster. Brieven 2018-2020 16/04/2025
De tegenstoot. Grebbeberg 12 en 13 mei 1940. Bataljon Jagers gesteld voor onmogelijke opdracht Jaap A. Kip 16/04/2025
Wilhelmus. Mijn grootvader bij de Waffen-SS Tim Berbers 12/04/2025
Wereldsteden van de Lage Landen. Stadsgeschiedenis van Nederland en België Nadia Bourras, Jan Hein Furnée, Hilde Greefs e.a. (red) 12/04/2025
Eeuwen des onderscheids. Een geschiedenis van middeleeuws Europa. Herziene uitgave Wim Blockmans en Peter Hoppenbrouwers 12/04/2025
De verre uithoeken van de bekende wereld. Een nieuwe geschiedenis van de oude beschavingen (vert. Aad Janssen en Joost Pollmann) Owen Rees 12/04/2025
Rexit. Leopold III en het tragische misverstand Vincent Stuer 12/04/2025
De geboorte van New York. Hoe het Nederlandse Manhattan in Engelse handen kwam (vert. Catalien van Paassen, Willem van Paassen en Jan Willem Reitsma) Russell Shorto 12/04/2025
De geboorte van de stad. Op zoek naar middeleeuws Amsterdam Emma Los en Erik Schmitz (red.) 12/04/2025
12345678910...Laatste

Mulhacén

Jonas Bruyneel
Mulhacén
PoëzieCentrum, 2025, 129 blz., EUR 23,00
ISBN: 9789056550813

Mede geïnspireerd door leven en werk van Federico Garcia Lorca (1898-1936) maakt Jonas Bruyneel een wandeling van Granada naar de top van de Mulhacén, de hoogste berg van Spanje. In coplaverzen (telkens een strofe van vier verzen die elk apart uit acht lettergrepen bestaan) worden herinneringen aan het leven van Garcia Lorca in beeld gebracht, onder meer aan diens geboortedorp Fuente Vaqueros,  ‘daar in dat dorpje wroetten we / de woorden domweg uit de grond. / We braken er voor ontroering / de zongebakken klei open.’ (p. 11) Intimistisch ingekleurde natuurbeelden (‘we kijken dwars door de dampkring / naar het restletsel van de nacht’, of nog: ‘In het volgende witte dorp / druipen de huizen als kaarsvet / over de rand van de helling’) zijn vaak de opstap naar diepgaande bedenkingen over het schrijven, meer bepaald over de poëzie. Zo verklaart Federico: ‘Misschien werd ik dichter, zegt hij, / toen ik vanwege mijn woorden / werd gehaat en monarchisten / briesend stenen naar me gooiden.’// (…) // Zolang je verzen zacht vallen, / zijn ze zonder betekenis.’ (p. 65) En verder, vanuit zijn heel persoonlijk aanvoelen: ‘Zodra poëzie me vastgreep, / was elk nieuw gedicht een poging / om mijn vader trots te maken // (…) De voornaamste belemmering / voor een dichter is de neiging / om de liefde gelijjkmatig / met liefde te beantwoorden.’ (p. 98) Op een ingehouden manier verweeft Bruyneel in zijn relaas van de tocht naar de top van de berg een aantal persoonlijke herinneringen, ‘toen mijn zus van breekbaar lichaam / gemis werd, vertrouw ik hem toe, / vroegen mijn ouders roekeloos / om de tijd even te stoppen’ – p. 76). Ook op poëticaal vlak is er een verwantschap, ‘Federico lijkt wat op mij / in zijn liefde voor vormvaste / radicaal onhippe schoonheid . / In vorm zijn we oud en koppig.’ (p. 44) De manier waarop Jonas Bruyneel een evenwicht heeft weten te creëren tussen beschouwende passages en treffende beschrijvingen (ik onthou dit beeld: ‘Op Federico’s oogleden / bloeit een kantwerk van ijsrozen’) maakt van zijn Mulhacén-project een bijzonder verdienstelijk geheel. 

[Jooris van Hulle - 03/02/2025]