Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.

Zoeken  Genre 

 TitelAuteurDatum
De ongelukkige liefde van de Führer Jean-Noël Orengo 10/03/2025
Land van het grote sterven. Hoe Rusland de westerse logica tart Joris van Bladel 10/03/2025
Deventer goud- en zilversmeden. Edelsmeedwerk in een IJsselstad vanaf de middeleeuwen tot de twintigste eeuw Johan R. ter Molen 10/03/2025
De ballerina van Auschwitz. Het persoonlijke oorlogsverhaal Edith Eger 10/03/2025
Reality Check. 10 jaar MORE, 10 jaar realisme Sito Rozema 10/03/2025
Wat je moet weten om het Midden-Oosten te begrijpen Koert Debeuf 10/03/2025
De bouwput (vert. en aantekeningen Aai Prins) Andrej Platonov 10/03/2025
Tegenwijzerzin Hans Claus 10/03/2025
Laat me binnen Manon Uphoff 10/03/2025
Zonde van de hemel Bart Stouten 10/03/2025
Hoop. De autobiografie Paus Franciscus en Carlo Musso 27/02/2025
Leven. Mijn verhaal in de geschiedenis (vert. Kees de Wildt) Fabio Marchese Ragona en Paus Franciscus 27/02/2025
Hoop en bestemming Niklas Natt Och Dag 27/02/2025
Vleugelman. Godfried Bomans, 1913-1971 Gé Vaartjes 23/02/2025
De Toverberg (vert. Hans Driessen) Thomas Mann 23/02/2025
Souvenirs V Lucienne Stassaert 23/02/2025
Tussenjaren Yannick Dangre 23/02/2025
Hendrik V. Het leven van Engelands grootste koning, 1386-1422 Dan Jones 23/02/2025
Goden en halfgoden. Filon van Byblos over de Fenicische mythologie Jona Lendering en Hein van Dolen 23/02/2025
In de wind staan Lieve Desmet 22/02/2025
12345678910...Laatste

Mulhacén

Jonas Bruyneel
Mulhacén
PoëzieCentrum, 2025, 129 blz., EUR 23,00
ISBN: 9789056550813

Mede geïnspireerd door leven en werk van Federico Garcia Lorca (1898-1936) maakt Jonas Bruyneel een wandeling van Granada naar de top van de Mulhacén, de hoogste berg van Spanje. In coplaverzen (telkens een strofe van vier verzen die elk apart uit acht lettergrepen bestaan) worden herinneringen aan het leven van Garcia Lorca in beeld gebracht, onder meer aan diens geboortedorp Fuente Vaqueros,  ‘daar in dat dorpje wroetten we / de woorden domweg uit de grond. / We braken er voor ontroering / de zongebakken klei open.’ (p. 11) Intimistisch ingekleurde natuurbeelden (‘we kijken dwars door de dampkring / naar het restletsel van de nacht’, of nog: ‘In het volgende witte dorp / druipen de huizen als kaarsvet / over de rand van de helling’) zijn vaak de opstap naar diepgaande bedenkingen over het schrijven, meer bepaald over de poëzie. Zo verklaart Federico: ‘Misschien werd ik dichter, zegt hij, / toen ik vanwege mijn woorden / werd gehaat en monarchisten / briesend stenen naar me gooiden.’// (…) // Zolang je verzen zacht vallen, / zijn ze zonder betekenis.’ (p. 65) En verder, vanuit zijn heel persoonlijk aanvoelen: ‘Zodra poëzie me vastgreep, / was elk nieuw gedicht een poging / om mijn vader trots te maken // (…) De voornaamste belemmering / voor een dichter is de neiging / om de liefde gelijjkmatig / met liefde te beantwoorden.’ (p. 98) Op een ingehouden manier verweeft Bruyneel in zijn relaas van de tocht naar de top van de berg een aantal persoonlijke herinneringen, ‘toen mijn zus van breekbaar lichaam / gemis werd, vertrouw ik hem toe, / vroegen mijn ouders roekeloos / om de tijd even te stoppen’ – p. 76). Ook op poëticaal vlak is er een verwantschap, ‘Federico lijkt wat op mij / in zijn liefde voor vormvaste / radicaal onhippe schoonheid . / In vorm zijn we oud en koppig.’ (p. 44) De manier waarop Jonas Bruyneel een evenwicht heeft weten te creëren tussen beschouwende passages en treffende beschrijvingen (ik onthou dit beeld: ‘Op Federico’s oogleden / bloeit een kantwerk van ijsrozen’) maakt van zijn Mulhacén-project een bijzonder verdienstelijk geheel. 

[Jooris van Hulle - 03/02/2025]